Sklerpterapia to jedna z najpopularniejszych metod zamykania niewydolnych żył. Środek sklerotyzujący, najczęściej w postaci pianki, podaje się przez nakłucie niewydolnej żyły.
Technika jest bardzo skuteczna, gdy żylaki nie są duże. Wykorzystuje się ją również w przypadku nawrotowych żylaków po wcześniej wykonanym zabiegu oraz w przypadku żylaków, które pozostały po klasycznej operacji. Często uważana jest za technikę z wyboru w zamykaniu teleangiejtazji (pajączków naczyniowych), wenulektazji oraz żył siatkowatych. Teleangiektazje, zwane najczęściej pajączkami naczyniowymi, są żyłami płaskimi o kolorze czerwonawym i mają średnicę mniejszą niż 1 mm. Pajączki naczyniowe są powszechną dolegliwością, są one obecne u prawie 30% mężczyzn oraz ponad 40% kobiet. Wenulektazje są niebieskie, czasami wystają ponad powierzchnię skóry i mają średnicę mniejszą niż 2 mm. Żyły siatkowate mają siny odcień i średnicę 2-4 mm. Skleroterapia jest dużo mniej skuteczna w przypadku dużych żylaków. Istnieją dwie podstawowe techniki skleroterapii. Pierwsza to skleroterapia pod kontrolą wzroku podczas której zamyka się widoczne na skórze żylaki. Bardziej zaawansowan techniką jest skleroterapia pod kontrolą usg, podczas której oprócz widocznych żył na skórze można przy użyciu sondy dopplerowskiej zamknąć głębiej położone, niewydolne żyły, które są bezpośrednią przyczyną poszerzania się żył na skórze. Skleroterapia pod kontrolą usg może zastąpić klasyczne operacje żylaków. W Polsce najczęściej używanym środkiem do skleroterapii jest aethoxysclerol. Biorąc pod uwagę niezmierną popularność skleroterapii i znikomą ilość doniesień o poważnych powikłanich należy uznać, że jest to technika bardzo bezpieczna. Bardzo ciekawą metodą zaopatrywania niewydolnych żył jest połączenie skleroterapii z laseroterapią podczas jednego zabiegu zwane techiką "double injury". Technika ta wykorzystuje zalety obu metod przez co zabieg jest szybszy i bardziej skuteczny oraz można osiągnąć lepszy efekt kosmetyczny.